ARAL`A AĞIT / ALİ AKBAŞ

                        Yakup Deliömeroğlu’na

Rüyamda gördüm Aral’ı

Aral derinden yaralı

Mağcan gibi, Çolpan gibi

Onun da bahtı karalı.

Karada kalan kayıklar

Eski günleri sayıklar

İnci mercan saçan Aral

Nerede o şakayıklar.

Aral’ın suyu kan gibi

Yaralı bir ceylan gibi

Meğer göller de ölürmüş

Kuğu gibi, insan gibi.

Ural’dan inen marallar

Aral’da saçın tararlar

Yıkanacak göl mü kalmış

Bilmem ki neyi ararlar.

Solum Hazar sağım İtil

Benim göbek bağım İtil

Hani senin altın çağın

Tükendi yağ, kaldı fitil

Göl değil kımızdı Aral

Bir iffetli kızdı Aral

Kalınca küffar elinde

Yer altına sızdı Aral.

Devran geçmiş, kervan göçmüş

Aral’ı bir evran içmiş

Ah neden sonra anladım

Buraları sevmek suçmuş.